سرود موسی
15
آنگاه موسی و بنی‌اسرائیل در ستایش خداوند این سرود را خواندند:«خداوند را می‌سراییم که شکوهمندانه پیروز شده است،
او اسبها و سوارانشان را به دریا افکنده است.
2 خداوند قوت و سرود من است،
و نجات من گردیده.
او خدای من است، پس او را سپاس خواهم گفت.
او خدای نیاکان من است، پس او را برمی‌افرازم.
3 او جنگاور است
و نامش خداوند می‌باشد.
4 خداوند، لشکر و ارابه‌های فرعون
را به دریا سرنگون کرد.
مبارزان برگزیدهٔ مصر
در دریای سرخ غرق شدند.
5 آبهای دریا آنها را پوشاندند،
و آنها مانند سنگ به اعماق آب فرو رفتند.
6 «دست راست تو ای خداوند، قدرت عظیمی دارد.
به نیروی دستت، دشمنانت را در هم کوبیدی.
7 با عظمت شکوهت دشمنان را نابود ساختی،
آتش خشم تو، ایشان را همچون کاه سوزانید.
8 تو بر دریا دمیدی و آن را شکافتی،
آبها مانند دیوار ایستادند
و عمق دریا خشک گردید.
9 «دشمن گفت:
”آنها را تعقیب کرده، می‌گیرم
و با شمشیرم هلاک می‌کنم،
ثروتشان را تقسیم کرده،
هر چه بخواهم برای خود برمی‌دارم.“
10 اما تو ای خداوند، چون بر دریا دمیدی
موجها یکباره آنها را پوشانید،
همگی مثل سرب در دریای خروشان غرق شدند.
11 «کیست مانند تو ای خداوند در میان خدایان؟
کیست مثل تو عظیم در قدوسیت؟
کیست که مانند تو بتواند کارهای مهیب و عجیب انجام دهد؟
12 چون دست راست خود را دراز کردی،
زمین، دشمنان ما را بلعید.
13 «قوم خود را که بازخرید نموده‌ای
با رحمت خود رهبری خواهی فرمود.
تو آنها را با قدرت خود
به سرزمین مقدّست هدایت خواهی کرد.
14 قومها وقتی این را بشنوند مضطرب خواهند شد،
ساکنان فلسطین از ترس خواهند لرزید،
15 امیران ادوم وحشت خواهند کرد،
بزرگان موآب خواهند لرزید.
وحشت، مردم کنعان را فرو خواهد گرفت.
16 ترس و دلهره بر ایشان غلبه خواهد کرد.
ای خداوند از قدرت تو، آنها چون سنگ، خاموش خواهند ایستاد،
تا قوم تو که آنها را خریده‌ای از کنار ایشان بگذرند.
17 ای خداوند، تو ایشان را به کوه مقدّس خود بیاور
و در همان جایی که برای سکونت خود انتخاب کرده‌ای
و خانهٔ خود را در آن ساخته‌ای، ساکن ساز.
18 خداوندا، تو تا ابد سلطنت خواهی کرد.»
19 وقتی اسبهای فرعون با ارابه‌ها و سوارانش به دنبال اسرائیلی‌ها وارد دریا شدند، خداوند آب دریا را به سمت ایشان برگردانید، اما اسرائیلی‌ها از میان دریا به خشکی رسیدند.
20 پس از خواندن این سرود، مریم نبیه، خواهر هارون دف به دست گرفت و به رقصیدن پرداخت و زنان دیگر نیز به دنبال وی چنین کردند، 21 و مریم این سرود را خطاب به ایشان خواند:
«خداوند را بسرایید که شکوهمندانه پیروز شده است،
او اسبها و سوارانشان را به دریا افکنده است.»
آب تلخ
22 موسی قوم اسرائیل را از دریای سرخ حرکت داد و به طرف صحرای شور هدایت کرد. ولی در آن صحرا پس از سه روز راهپیمایی، قطره‌ای آب نیافتند. 23 سپس آنها به ماره رسیدند، ولی از آب آنجا نیز نتوانستند بنوشند، چون تلخ بود. (از این جهت آن مکان را ماره یعنی «تلخ» نامیدند.) 24 پس مردم غرغرکنان به موسی گفتند: «ما تشنه‌ایم؛ چه بنوشیم؟»
25 موسی نزد خداوند دعا کرد و خداوند چوبی به او نشان داد و فرمود: «این چوب را در آب ماره بینداز تا آن را شیرین کند.» موسی چنین کرد و آب، شیرین شد.
در ماره، خداوند دستورهایی به قوم اسرائیل داد تا اطاعت آنها را آزمایش کرده باشد. 26 او فرمود: «اگر دستورها و احکام مرا که خداوند، خدای شما هستم اطاعت کنید و آنچه را که در نظر من پسندیده است بجا آورید، از تمام بیماریهایی که مصری‌ها را بدان دچار ساختم در امان خواهید ماند، زیرا من، خداوند، شفا دهندهٔ شما هستم.»
27 سپس بنی‌اسرائیل به ایلیم آمدند. در آنجا دوازده چشمه و هفتاد درخت خرما بود؛ پس در کنار چشمه‌ها اردو زدند.